KAPETAN MIHALIS

Ένα παλιό και παραδοσιακό μεζεδοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας με νόστιμους μεζέδες γενικά! Δοκιμάσαμε κεφτεδάκια με τηγανιτές πατάτες, τυροκαυτερή και χωριάτικη σαλάτα και μας άρεσαν πολύ! Η πατατοσαλάτα θα έλεγα αδιάφορη... Εξυπηρετικό προσωπικό. Πολύ καλές τιμές!

Πίσω στον χρόνο, ένα διαμάντι που αντέχει. Σημείο συνάντησης και κουβέντας διανοούμενων...

Μια χαρά

το φαγητό ειναι πολύ νόστιμο.

Χθες αποφασίσαμε οικογενεϊακά να κατσούμε να φάμε εκει, ένα μαγαζί που από αρκετό καιρό πριν θέλαμε να δοκιμάσουμε. Το μαγαζί δεν είχε κόσμο, 2 τραπέζια μονάχα. Δεν θα αναφερθώ στο φαΐ, γιατί πράγματι είναι καλό. Θα ήθελα να αναφερθώ στην εξυπηρέτηση. Η εξυπηρέτηση ήταν ψυχρή και απάνθρωπη. Συγκεκριμένα: κάποια στιγμή μας προσέγγισε στο τραπέζι ένας άστεγος, ο οποίος ήταν πολύ ευγενικός και πολύ διακριτικός. Μας ρώτησε πολύ διακριτικά, αν έχουμε κάποιο ψηλό να του αφήσουμε. Του αφήσαμε και του προτείναμε να κάτσει στο διπλανό τραπέζι που ήταν άδειο για να τον κεράσουμε ένα πιάτο φαγητό της αρεσκείας του. Ο άνθρωπος αρχικώς πολύ ευγενικά αρνήθηκε εκφράζοντας τις επιφυλάξεις του για το αν το κατάστημα θα δεχτεί να τον σερβίρει. Ο πατέρας μου επέμενε και παρήγγειλε μια μερίδα φαγήτο στην σερβιτόρα για τον κύριο, διευκρινίζοντας ότι θα κάτσει στο διπλανό τραπέζι και ότι είναι κερασμένο από εμάς. Ο κύριος, προσπάθησε να συγκρατήσει το χαμόγελο και την συγκίνησή του, λέγοντας "επιτέλους, θα φάω κανονικά σαν άνθρωπος. Σας ευχαριστώ πολύ για αυτό το δώρο που μου δίνετε". Η σερβιτόρα δεν σχολίασε τίποτα, επέστρεψε όμως λίγο μετά με το φαγητό σε πακέτο και του είπε οτι το φαγητό για τον ίδιον , μόνο σε πακέτο μπορούν να του του δώσουν. Μάλλον η κυρία ενδιαφερόταν περισσότερο για την εικόνα του μαγαζιού, απ' το να φερθεί μια φορά στη ζωή της ώς άνθρωπος, με ενσυναίσθηση και αλληλεγγυή. Κρίμα, γιατί η κυρία όντας αλλοδαπή, ερχόμενη στην Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο, μόλις είχε στερήσει σε έναν συνάνθρωπό της μία ελπιδοφόρα ευκαιρία για το μέλλον και μιά κίνηση ανθρωπιάς. Σε ένα τέτοιο μαγαζί, που επιλέγει ή καλύτερα αποκλείει με τέτοιο τρόπο κάποιους ανθρώπους, δεν χωράμε ούτε στα τραπέζια του εμείς πλέον.